4)  Hz. Hasan bin Ali

Hz. Hasan bin Ali; Hicri 3Medine / Hicri 50, Medine) Hz. Ali ve Hz. Fatıma’nın büyük oğlu, Hz. Muhammed‘in ilk torunu, on iki imam‘ın ikincisi, Kisa Ashabının beşincisi ve Ehlibeyt‘ten olan dördüncü masumdur. Künyesi Ebu Muhammed’dir. Hz. Peygamber efendimiz kendisini Seyyid (Efendi) olarak adlandırmıştır. İmam Hasan ömrünün yedi yılını dedesi Hz. Resulullah’la birlikte geçirmiştir. Şii ve Sünni kaynaklarda İmam Hasan’ın Hz. Resulü Kibriya efendimizin yanındaki şan ve konumunu ortaya koyan birçok hadis yer almaktadır. Hz. Peygamber efendimiz bir hadiste İmam Hasan ve İmam Hüseyin hakkında şöyle buyurmaktadır: “Hasan ve Hüseyin cennet gençlerinin efendisidir.” İmam Hasan 37 yaşında iken imamet makamına ulaşmıştır. Hicretin 41. yılında Muaviye ile barış yapmıştır. Hükümet dönemi altı ay üç gün sürmüştür. Barış antlaşmasından sonra, Medine’ye gitmiş ve orada on yıllık ikametin ardından şehit olmuştur. Medine’de Baki Mezarlığında defnedilmiştir.

İmam Hasan İmamet ve Hilafet gibi iki ağır sorumluluk ve Müslümanlar arasında birliğin sağlanması ve ayrılıklara mani olma konusunda önemli bir rol üstlenmiş ve sonunda Muaviye ile barış yapmak zorunda kalmıştır. Bu, İmam Hasan’ın sağlam karakterini ve hoşgörüsünün genel tasvirini ortaya koymaktadır. Hilafet dönemi ve Muaviye ile yaptığı barış antlaşması hayatındaki ve İslamın başındaki en önemli gelişmelerdendir. Bu, hem kendi zamanında birlik sebebi olmuş ve hem de başta Şialar olmak üzere Müslümanların tarihi boyunca dini-ahlaki öğretileri mesabesinde olmuş ve iktidar, savaş ve barış gibi esaslı kavramların yaklaşımında dramatik etkileri beraberinde getirmiştir. Hz İmam Hasan barış yaparak düşmanı mağlup etti, bu konunun detayları büyük kitaplardadır.